COLUMN: Vakantieverlangens

 

Bladerend in een oud album, viel mijn oog op een foto van een strandvakantie, mensen blij poserend op een strand; emmer en schepje voor de kleine bij de hand. Het onderschrift luidde “Vacantie 1923″.

Zo’n honderd jaar later heeft het toerisme een enorme groei doorgemaakt o.a. door de toegenomen welvaart en mogelijkheden om te reizen. Hoe groot de verworvenheid ook is dat jong en oud kan delen in zoveel vormen van al dan niet georganiseerde reizen, de tol van het massatoerisme wordt steeds duidelijker. Verstopte wegen, urenlange wachttijden op de luchthaven, overvolle steden die zelfs bezoekers gaan weren.

Korte tijd bestond het vermoeden dat dit na corona wel weer zou afnemen. Maar alles is terug bij het oude. Kort na terugkeer van vakantie rijst meteen de vraag waar de volgende keer naar toe te gaan.

Alhoewel, er hangt een mate van onzekerheid en twijfel in de lucht. Welke onaangename verrassingen heeft het klimaat in petto. Aardbevingen en -verschuivingen, hagelstenen zo groot als tennisballen, onbegaanbare wegen, wegblijven van sneeuw in de wintersport gebieden….

Toch, wat onveranderd blijft, is het vakantieverlangen.

Daarom alvast een fijne herfstvakantie